Vorige week was voor mij een gewaarwording met de situatie waarin wij ons bevinden. In mijn omgeving is iemand overleden en dan blijkt écht dat alles anders is. Normaliter is de rouwverwerking vooral gericht op de familie. Voorafgaand aan de begrafenis kan iedereen de nabestaanden condoleren, de hand geven, een knuffel of een kus. Nu kan dat niet meer. Nu moet alles op afstand.
De rouw wordt nu getoond in en voor het publiek. Een situatie die men normaal alleen bij een afscheid van de koninklijke familie meemaakt, zie je nu thuis. Je neemt op afstand afscheid van een persoon die je gekend hebt. Je condoleert de familie op afstand en je kijkt toe hoe een begrafenisstoet aan je voorbijloopt. De uitvaart verhuist van het kerkgebouw en de aula naar de buitenlucht. Iedereen werkt mee en krijgt zo de kans om afscheid te nemen. Je merkt dat mensen zich aanpassen en oplossingen zoeken om het leven te gedenken. Deze tijd vraagt namelijk om een andere blik en een andere handelswijze op alle facetten van het leven
Nu de corona-crisis zijn eerste en hopelijk laatste hoogtepunt voorbij is moeten wij vooruitkijken, maar daarbij de geschiedenis in gedachten houden. De verwachting is dat de corona-crisis zorgt voor een recessie en dat betekent dat ervoor nagenoeg iedereen financiële uitdaging aankomen of al zijn. Zo worden op dit moment veel ondernemers in deze gemeente geraakt door een verlies aan inkomsten, zijn er mensen die hun baan kwijt zijn geraakt of dreigen kwijt te raken.
Ook de gemeente komt voor een zware uitdaging te staan, want waar hulp nodig is moet de overheid die bieden. Zo heeft de gemeente al hulp geboden om de eerste pijn van de corona-crisis te verzachten en de gemeente verleent bijstand aan het die het nodig hebben. De verwachting is dat de vraag naar bijstand de komende jaren zal stijgen en dus moet de gemeente al haar beschikbare gelden wijselijk uitgeven. De vorige crisis zijn wij uitgekomen door te bezuinigen waar het kan en de basis op orde te hebben. Dit moet ook nu weer gebeuren.
De gemeente moet terug naar de basis. De vragen die gesteld moeten worden zijn: welke diensten moet een gemeente verlenen, welke diensten kan de gemeente verlenen en welke diensten wil de gemeente verlenen. Vooral in het Sociaal Domein is het lastig voor de gemeenteraad om te bezuinigen, terwijl dat de grootste kostenpost voor ons is. Juist daarom moeten de vragen daar gesteld worden. Desalniettemin moeten ook andere posten onder de loep genomen worden. Iedereen zal zijn steentje moeten bijdragen en keuzen moeten worden gemaakt.. Het vraagt creativiteit en doorzettingsvermogen, maar wij kunnen het, met zijn allen.
Cookies